رسیدگی به والدینی که از نظر عاطفی نیازمند هستند میتواند چالش برانگیز و از نظر عاطفی تخلیه شود. مهم است که با همدلی، درک و صبر به این موقعیت نزدیک شوید. در اینجا هفت مرحله و بیست و نه نکته وجود دارد که به شما کمک می کند تا در این پویایی پیچیده حرکت کنید:
مرحله 1: خودآگاهی و درک
- احساسات خود را بشناسید: درک کنید که نیاز والدینتان چگونه از نظر عاطفی بر شما تأثیر می گذارد.
- خود را آموزش دهید: در مورد وابستگی عاطفی و علل زمینه ای آن بیاموزید.
- به دنبال پشتیبانی باشید: با دوستان، خانواده یا درمانگری که میتواند راهنمایی و حمایت عاطفی ارائه دهد ارتباط برقرار کنید.
مرحله 2: تعیین مرزها
- محدودیت های خود را مشخص کنید: تعیین کنید با چه چیزی راحت هستید و مرزهای واضحی را تعیین کنید.
- با قاطعیت ارتباط برقرار کنید: نیازها و مرزهای خود را با آرامش و احترام به والدین خود بیان کنید.
- به مرزهای خود پایبند باشید: در اجرای محدودیت هایی که تعیین کرده اید ثابت قدم باشید.
مرحله 3: گوش دادن فعال را تمرین کنید
- حضور داشته باشید: هنگامی که والدینتان احساسات خود را بیان می کنند، توجه کامل خود را به او معطوف کنید.
- احساسات آنها را تأیید کنید: به آنها اجازه دهید بدانند که احساسات آنها را بدون اینکه لزوماً با آنها موافق باشید، درک می کنید.
- بازتاب: نگرانیهای آنها را بازنویسی یا خلاصه کنید تا نشان دهید که فعالانه گوش میدهید.
مرحله 4: ارائه پشتیبانی عاطفی
- همدلی نشان دهید: سعی کنید احساسات اساسی پشت نیاز آنها را درک کنید.
- ارائه اطمینان خاطر: برای کمک به کاهش اضطراب یا ناامنی آنها، آسایش و اطمینان خاطر فراهم کنید.
- اتکال به خود را تشویق کنید: به والدین خود قدرت دهید تا مکانیسم های مقابله ای را ایجاد کنند و حمایتی را خارج از خودتان پیدا کنند.
مرحله 5: استقلال را تشویق کنید
-
- استقلال را تقویت کنید: والدین خود را تشویق کنید تا در فعالیت هایی شرکت کنند که اعتماد به نفس و استقلال را افزایش می دهد.
- از سرگرمیها و علایق حمایت کنید: به آنها کمک کنید تا فعالیتهایی را دنبال کنند که باعث شادی و رضایت آنها میشود.
- ارتباطات اجتماعی را تشویق کنید: فرصت هایی را برای آنها فراهم کنید تا بتوانند روابط خارج از خانواده ایجاد کنند.
مرحله 6: مراقبت از خود را تمرین کنید
- بهزیستی خود را در اولویت قرار دهید: از نظر جسمی، عاطفی و ذهنی از خود مراقبت کنید.
- زمان شخصی را کنار بگذارید: زمانی را به فعالیت هایی اختصاص دهید که برای شما شادی و آرامش به ارمغان می آورد.
- به دنبال پشتیبانی باشید: با دوستان، خانواده یا یک درمانگر تماس بگیرید تا احساسات خود را پردازش کرده و راهنمایی بخواهید.
مرحله 7: در صورت نیاز به دنبال کمک حرفه ای باشید
-
- علائم مسائل مربوط به سلامت روان را بشناسید: از علائمی که ممکن است نشان دهنده یک بیماری زمینه ای جدی تری باشد آگاه باشید.
- کمک حرفه ای را تشویق کنید: در صورت لزوم، درمان یا مشاوره را برای کمک به رفع نیازهای عاطفی عمیق تر پیشنهاد دهید.
- دیگر اعضای خانواده را درگیر کنید: از سایر اعضای خانواده کمک بگیرید تا مسئولیت حمایت از والدین خود را به اشتراک بگذارید.
نکات اضافی:
- صبور بودن و درک را تمرین کنید، زیرا نیاز عاطفی میتواند ناشی از تجربیات گذشته یا آسیب های حل نشده باشد.
- از فعال کردن رفتاری که وابستگی را تقویت می کند اجتناب کنید. در عوض، خودکفایی را تشویق کنید.
- توقعات واقع بینانه ای را برای خود و والدینتان در نظر بگیرید تا از احساس سرگیجه جلوگیری کنید.
- ارتباطات باز را تقویت کنید و والدین خود را تشویق کنید تا نیازهای خود را به روشی سالم بیان کنند.
- در صورت نیاز برای شارژ مجدد و جلوگیری از فرسودگی استراحت کنید.
- روی تعاملات مثبت و فعالیت های مشترک با والدین خود تمرکز کنید.
- حضور در گروههای حمایتی برای افرادی که با والدینی که از نظر عاطفی نیازمند هستند، شرکت کنید.
- پیشرفت و پیروزی های کوچک در طول راه را جشن بگیرید.
به یاد داشته باشید، هر موقعیتی منحصر به فرد است و چیزی که برای یک فرد موثر است ممکن است برای دیگری کارساز نباشد. تطبیق این مراحل و نکات با شرایط خاص خود و نیازهای والدینی که از نظر عاطفی نیازمند هستند ضروری است.
[چهارشنبه 1403-03-30] [ 02:02:00 ق.ظ ]
|